بررسی اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر تئوری «عمل منطقی توسعه‬ یافته» بر رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

زمینه و هدف: دیابت یکی از شایع ترین مشکلات سلامت در جهان می باشد که با اجرای برنامه های آموزشی علمی، می توان آن را کنترل نمود. لذا این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر تئوری "عمل منطقی توسعه یافته" بر رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شده است. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 90 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو به صورت تصادفی سازی طبقه ای در دو گروه مداخله (45=n) و کنترل (45=n) قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه مبتنی بر تئوری «عمل منطقی توسعه یافته» و رفتارهای خودمراقبتی بود. داده ها پیش از مداخله آموزشی و 3 ماه پس از آن جمع آوری گردیدند. آنالیزها داده ها با استفاده از نرم افزار spss-20 و آزمون های آماری پارامتریک صورت گرفت. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که پس از مداخله آموزشی، میانگین نمرات تمام سازه های تئوری «عمل منطقی توسعه یافته» در گروه مداخله به طوری معنی داری افزایش یافته است (05/0p). نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان داد که طراحی مداخلات مبتنی بر تئوری «عمل منطقی توسعه یافته» می تواند یک چارچوب مناسب برای بهبود رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 فراهم نماید.